Gisteren in mijn mailbox: na maanden stilzwijgen een mailtje van de secretaresse-van-alles in Krakau. Over een appartement in de Ulica Felicjanek, voor een meisje, met modern ferniture en vlak naast Masolit.

Ooooooh!

Ik woonde ook in de Felicjanek, het dichtste dat ik ooit bij een rivier heb gewoond! Goh, ik kreeg zin om te antwoorden dat ik er wel wilde gaan wonen, ik zag mezelf weer Pools spreken en naar de Jubilat gaan en de Planty oversteken, 's nachts een beetje sneller dan overdag, en bij voorkeur niet alleen.

En Masolit, dat was de boekenwinkel-annex-koffiehuis-annex-leeszaal, waar ik een paar keer een boek heb gekocht en nog een paar keer een boek wou gaan kopen dat ze dan niet hadden, en dan begonnen ze referenties op te schrijven en te vragen waar het over ging en te kijken of ze het konden vinden, bij voorkeur tweedehands, want je kon er ook gewoon gaan zitten lezen met een stukje carrotcake bij en dan worden boeken anders vanzelf wel tweedehands.

't Is een bladwijzer van daar die al een half jaar voor mij onthoudt waar ik ben gebleven in elk boek dat ik sindsdien heb gelezen. Met een plannetje op, elke keer als ik stop met lezen zie ik waar ik woonde.

Er was een spreker eens in Krakau, en die vertelde ons allemaal dat het voor de rest van je leven is, Erasmus, en kijk eens aan, tot nu toe heeft die man enkel gelijk gekregen.