Alles begint met de juiste rok, zei één van haar vriendinnen, en dus stonden ze een kwartier te drentelen voor het rek in haar kamer waar haar rokken op chronologische volgorde hangen, tot ze één gekozen hadden die goed genoeg was voor zomaar een blind date - Maartje heeft een blind date en vindt dat spannend, maar niet spannend genoeg om er een nieuwe rok voor te gaan kopen (Maartje werkt freelance en heeft geen geld voor zomaar nieuwe rokken).

Uiteindelijk doet ze een broek aan met wel een mooi hemdje. En lange oorbellen. En kwam ik zeven minuten te laat, berekend maar toen puntje bij paaltje kwam ook omdat het niet anders kon, ik moest nog geld afhalen en de automaat waar ik dat al jaren doe op weg naar de oude markt was plots verdwenen. Verwarrend hoor, hoe ik daar stond, bankkaart klaar, op zoek naar de gleuf die plots dicht zat.

Ik dacht dat het misschien filmisch leuk zou zijn als de kijkers niet zien wie mijn blind date is. Misschien dat ik daar een bekende acteur voor inhuur.

De dag na mijn blind date heb ik een avond met vriendinnen in het bos en dat levert leuke scènes op, niet alleen omdat we hurkend plassen zoals vroeger en giechelen omdat we daar te oud voor geworden zijn, maar ook omdat we teveel jenever drinken en dus ook zonder plassen wel gaan giechelen, bijvoorbeeld als iemand vraagt hoe die blind date was terwijl ik net aan iemand op dezelfde vraag antwoord. Nog andere vriendin hoort een gemeenschappelijke vriend uit en er is commotie, en het volgend moment is het maandagochtend zeven uur, heb ik nauwelijks geslapen omdat ik dat niet kan als ik gedronken heb en moet ik toch de trein op - waar ik een koffie drink die ik niet lust.

Er is dus ook heel wat werk en heel wat fietsen en onderweg een dode eend die met zijn pootjes omhoog in de berm naast de ring ligt. Een heel zieilg zicht, maar de dag erna staat er rond acht uur een kleine file omdat er iemand zo vriendelijk is de drie eenden die nog overblijven laat oversteken. Misschien is het een liedje en gaan zij een beetje verder ook met hun pootjes omhoogliggen, maar toch is dat het laatste beeld, drie eenden die waggelen en een file pendelaars die ongeduldig over zijn stuur kijkt om te kijken wat het oponthoud is - er staat daar toch geen camion?